Ostatnie dwa spotkania pan Lech Serpina przeznaczył na repetytorium. Chronologicznie zaczęliśmy od średniowiecza i chorału gregoriańskiego. Przypomniał nam o nim zespół „Lesiëm” z utworem „Fundamentum” z albumu Mystic Spirit Voices z 1999 r. Zespół tworzył muzykę będącą mieszanką m.in. rocka, popu, muzyki elektronicznej
z wokalem opartym na chorale gregoriańskim. W ostatnim dwudziestoleciu ubiegłego wieku zapanowała moda na średniowiecze i wielu znanych wykonawców nagrywało płyty w tym stylu. Postąpiła tak między innymi „Metallica” i Céline Dion. Wysłuchaliśmy kolejno „ Nic innego się nie liczy” i „Moje serce będzie kochać Cię wciąż”. Cóż nie każdy utwór, nawet z czołówki listy przebojów, wypadł w tej aranżacji korzystnie.

Renesans przypomnieli Tomás Luis de Victoria i Mikołaj Zieleński odpowiednio w utworach: „Ave Maria” i „O Gloriosa Domina”. Rokoko zaprezentował Louis-Claude Daquin, francuski kompozytor pochodzenia żydowskiego, wirtuoz organów i klawesynu. Wysłuchaliśmy jego „Kukułkę” wykonaną na klawesynie.
Zajęcia zakończyliśmy z muzyką Fryderyka Chopina, ale na jazzowo. Z płyty „Tęczowy Chopin” wysłuchaliśmy dwóch utworów: Nokturnu nr 2 w aranżacji Krzesimira Dębskiego z klarnecistą Wojciechem Mrozkiem i w aranżacji Zbigniewa Namysłowskiego Grant walc brillante. Wykonawcom towarzyszyła Capella Bydgostiensis .
Ostatni utwór wykonali Adam Bałdych i Przemysław Raminiak. Była to improwizacja na temat Preludium c-moll Fryderyka Chopina wykonana w 2010 roku z okazji jubileuszu Szkoły Muzycznej w Gorzowie Wielkopolskim. Nagranie z prywatnych zbiorów pana Lecha Serpiny. Temat wybrzmiał, a potem nastąpił „indywidualny wkład własny” młodych, ale już światowej sławy muzyków jazzowych. Takie małe, muzyczne trzęsienie ziemi, abyśmy już zaczęli tęsknić za zajęciami w jesiennym semestrze.
Uśmiechnięci, przekonani że w październiku w takim składzie osobowym, a może i poszerzonym o nowych miłośników „muzy” stanęliśmy do wspólnego zdjęcia – „SŁODZIAKI” przy nas wysiadają.

Tekst: J. Żuchowska
Zdjęcia: K. Karcz