Może już wkrótce.… ?

Sekcja Esperantystów na naszym Uniwersytecie ma już swoją długą tradycję. Niestety przerwaną przed kilkoma laty. Słuchacze Uniwersytetu uczyli się wówczas języka Esperanto, brali udział w spotkaniach i imprezach esperanckich w Polsce i zagranicą. Można jeszcze spotkać słuchaczy naszego Uniwersytetu którzy w nich uczestniczyli i mile to wspominają.
Chcemy nawiązać do tej tradycji i wznowić działalność sekcji Esperantystów. Oczywiście nie wystarczy do tego sam entuzjazm, konieczne jest jeszcze opanowanie języka. Mimo, że Esperanto jest dla Europejczyków językiem łatwym do nauczenia, jego nauka (jak każda) wymaga poświęcenia trochę czasu i wysiłku. Warto podjąć ten wysiłek, choćby dla naszego mózgu, bo jak twierdzą naukowcy, nauka języków obcych powstrzymuje proces jego starzenia się. Aktywność fizyczna swoją drogą, ale nie można pomijać mózgu, który steruje przecież pracą wszystkich organów.
W roku akademickim 2022/23 już funkcjonuje bezpłatny kurs języka Esperanto pierwszego stopnia, który prowadzi Stanisław Burba. Jest to nieliczna grupa, ale jest szansa, że w następnym roku powiększy się o kolejne osoby. Zamierzamy bowiem kontynuować obecny kurs w stopniu wyższym i poprowadzić nowy kurs pierwszego stopnia.
W tym miejscu muszę nadmienić i jednocześnie podziękować Piotrowi Radejowi, który czynnie włączył się do pomocy w prowadzeniu kursu. Bywały sytuacje, kiedy z różnych powodów nie mogłem być obecny i wtedy mogłem liczyć na jego zastępstwo. Piotr również zgodził się na prowadzenie przyszłorocznego kursu Esperanto I stopnia. Powiało optymizmem.
Język Esperanto ma proste, logiczne reguły gramatyczne. Jego, już ponad 130 letnia, historia potwierdza, że doskonale nadaje się do roli globalnego, neutralnego języka pomocniczego, który mógłby funkcjonować obok języków narodowych. Ludzi popierających tę ideę są już, bez przesady, miliony. Nadmienię, że istnieją dwie rezolucje UNESCO, popierające tę ideę. Także władze Unii Europejskiej zainteresowane są w przyszłości wprowadzeniem Esperanta do szkolnictwa powszechnego. Tym bardziej, że Esperanto jest językiem o korzeniach europejskich. Powszechny Związek Esperanto ( UEA ) jest w stałych kontaktach z tymi organizacjami. Zastosowanie Esperanta jako języka pomocniczego ma wiele plusów.
Przypatrzmy się konieczności tłumaczenia na tzw. główne języki narodowe niezliczonej ilości tych samych dokumentów w organizacjach międzynarodowych, nauce, handlu, gospodarce, kulturze, itd. Sytuacja taka pochłania niepotrzebnie czas, energię i pieniądze, nie mówiąc o tym, że jest też źródłem wykluczenia dla ludzi nie mówiących którymkolwiek z głównych języków. Poza tym nauczanie języków narodowych jest nieefektywne z powodu ich nieregularności. Coś o tym chyba sami wiemy.

Nauka języka Esperanto to wielka intelektualna przygoda, świetna gimnastyka umysłu i satysfakcja, że tak szybko możemy bez skrępowania rozmawiać z całym Światem.

Osobno dziękuję za zdjęcia Krystynie Karcz z sekcji fotograficznej.

Tekst: Stanisław Burba
Gorzów Wlkp. 2023.03.27