SUPełnie inne ćwiczenia
Na spotkaniu w dniu 27 marca 2018 roku słuchacze UTW w Gorzowie Wlkp. spotkali się się z dr Anitą Kulik, aby wysłuchać wykładu o różnych formach fizjoterapii w wodzie.
Pani doktor zaprezentowała cztery formy terapii wodnych prowadzonych indywidualnie lub grupowo:
WATSU – terapia opracowana przez Amerykanina Harolda Dulla w 1980 roku – najbardziej rozwinięta forma pracy z ciałem, obejmująca całe sekwencje ćwiczeń, ucisków i miękkiej mobilizacji stawów. Prowadzona jest przez terapeutę Watsu w wodzie o temperaturze 35-36 st. C. Unoszący się w wodzie pacjent przechodzi w stan pełnego odprężenia, podczas gdy delikatny masaż zostaje zastosowany w określonych punktach jego ciała. Relaks wywołany przebywanie w ciepłej wodzie i troskliwa opieka połączona z ruchem Watsu, rozciąganiem oraz uciskiem palcami odpowiednich punktów daje wyjątkowy efekt terapeutyczny. Ma zastosowanie jako dodatkowy element w wielu terapiach, jest pomocny w łagodzeniu bólu mięśni i stawów, zwiększa mobilność i elastyczność, relaksuje mięśnie, uczy głębszego oddychania, redukuje stany niepokoju i poziom stresu, poprawia sen i trawienie oraz generalnie wpływa na samopoczucie.
AiChi – jest fizyczną aktywnością rozwiniętą w wodzie przez Jun Konno w Japonii. Wykonuje się ją stojąc w wodzie z zanurzonymi ramionami wykorzystując kombinacje głębokich oddechów połączonych z powolnymi, obszernymi ruchami rąk, nóg i tułowia. Poprawia krążenie oraz przemianę materii przy wysokim poziomie stresu. Jest idealny dla poprawy zakresu ruchów i mobilności.
DESKA SUP – ćwiczący wykonują różne zadania w wodzie przebywając na niestabilnej desce SUP. Wykorzystanie sprzętu umożliwia organizację zajęć indywidualnych i grupowych zarówno na basenie jak i w ternie. Poprawia sprawność i koordynację ruchową ciała a w szczególności umiejętność utrzymania równowagi.
WRDATEANCE – powstała w Szwajcarii z pomysłu Arjany Brunschwiler i Amana Schrotera – odbiorca jest poddany przeróżnym sekwencjom ruchowym pod wodą. Ma założonego klipsa, który chroni przed nalaniem się wody do nosa. Jest to taniec w zwolnionym tempie o artystycznym płynnym ruchu. Dzięki temu odbiorca może doświadczyć uczuci wolności, zaufania, radości, ekstazy, błogości, odnowionym połączeniu ze swoim sercem oraz głębokiej medytacji.
