Choć w nazwie naszej sekcji mamy „książki”, na zajęciach zajmujemy się także teatrem, a nawet szerzej – kulturą naszego regionu. Wyjeżdżamy także na wycieczki, czego dowodem są wszystkie zdjęcia.

Kościół w Sierakowie zachwycił wszystkich

Nasza sekcja jest jednocześnie Dyskusyjnym Klubem Książki, tyle że w uniwersyteckim roku czytamy zazwyczaj tylko cztery tytuły i o nich dyskutujemy. W minionym roku były to:
Williama Whartona „Rubio”
Angeliki Kuźniak „Stryjeńska. Diabli nadali”
Magdaleny Grzebałkowskiej „1945. Wojna i pokój”
Andrzeja Stasiuka „Kucając”
Każda z tych książek przyniosła inne problemy i prezentowała inny model literatury:
„Rubio” to powieść obyczajowa, której akcja rozgrywa się w Hiszpanii. O miłości i o różnicach kulturowych między Hiszpanią a Stanami Zjednoczonymi. „Stryjeńska” – biografia cenionej malarki okresu międzywojennego, trochę dziś zapomnianej, a bardzo ciekawej.
„1945. Wojna i pokój” – cykl reportaży historycznych o Polsce w tym przełomowym roku. Wstrząsające dokumenty i wspomnienia. „Kucając” – krótkie eseje, felietony, opowiadania wyjęte z różnych książek autora dotyczące związków człowieka z naturą. Wszystkie te utwory okazały się bardzo inspirujące do przemyśleń i do dyskusji.

Obok tulipanowych pól.

Co roku zajmujemy się bliżej wybraną książką z polskiej klasyki literackiej, by odczytać ją na nowo i podyskutować. W tym roku byli to „Chłopi” Władysława Reymonta. Po omówieniu problematyki historycznej i społecznej, jaką niesie powieść, zajmowaliśmy się konstrukcją postaci i ich związkami z polską kulturą ludową. Wnikliwie omawialiśmy różne obrzędy i obyczaje polskiej wsi z okolic Łowicza, aby je porównać z podobnymi obrzędami i obyczajami we własnej tradycji rodzinnej oraz z dzisiejszym ich kształtem. Przemiany są duże.

Tulipany w Chrzypsku

Przywoływaliśmy skrupulatnie zapisane przez Reymonta przejawy codzienności: wygląd mieszkania, jadłospis, stroje. Właśnie strój panny młodej sprowokował pytanie: ile on mógł ważyć? Tego Reymont nie podaje, ale żeby się przekonać, poszliśmy na wycieczkę do Młodzieżowego Domu Kultury, gdzie tancerze z zespołu „Mali Gorzowiacy” wykonują suitę łowicką w ludowych strojach. Przepiękny, bardzo kolorowy i bogato zdobiony koralikami strój elegantki spod Łowicza waży co najmniej 20 kilogramów! „Chłopi” skłonili nas do spojrzenia, jak wątek wsi przejawia się również w innych utworach literackich. Każdy słuchacz prezentował wybraną książkę.

Historyczna pompa w Międzychodzie

Wycieczka do MDK była także okazją do poznania tej placówki kultury. Adresuje ona swoją ofertę do dzieci i młodzieży, a więc seniorzy rzadko tam goszczą, ale zaskoczeni byliśmy różnorodnością i szerokością propozycji. W zajęciach MDK uczestniczy ok. 1200 dzieci.

W Międzychodzie przy osiołku

Jesienią byliśmy w Spichlerzu, aby zapoznać się z najciekawszą kolekcją Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta – zbiorem prac plastycznych „W kręgu Arsenału”, na który składają się obrazy malarzy polskich z II połowy XX wieku.
W minionym roku oglądaliśmy kilka sztuk z repertuaru Teatru im. Juliusza Osterwy oraz zaproszonych teatrów. Naszymi teatralnymi gośćmi na zajęciach byli – dyr. Jan Tomaszewicz, z którym dyskutowaliśmy o sztuce „New Year’s Day” oraz aktorka – Teresa Lisowska, która mówiła o swojej pracy oraz o wychowawczej funkcji teatru.
Mieliśmy także literackich gości, pisarzy mieszkających w Gorzowie. Łucja Fice opowiadała o swoich książkach i wierszach, które napisała pod wpływem własnych przeżyć, gdy jako opiekunka starszych i chorych osób pracowała w Anglii i w Niemczech. Jej książki to: „Przeznaczenie”, „Wyspa starców”, „Opiekunka”.
Inny rodzaj literatury zaproponował Ferdynand Głodzik, autor wierszy satyrycznych i pastiszów literackich. Autor ze swadą czytał swoje wiersze, a że było to na początku karnawału, bawiliśmy się dobrze.

W muzeum w Rokitnie

Ważnym punktem pracy naszej sekcji w każdym roku jest wycieczka. Tegoroczna zaprowadziła nas do Międzychodu i Sierakowa dla historycznych walorów tych miejscowości (cudowny kościół w Sierakowie), a przede wszystkim na plantację tulipanów w Chrzypsku Wielkim. Byliśmy tam w końcu kwietnia, gdy tysiące tulipanów różnych odmian już się pięknie rozwinęły. Na zakończenie wycieczki obejrzeliśmy sanktuarium w Rokitnie. Wszystkie zdjęcia zrobione przez Jacka Buczyńskiego pochodzą z tej naszej wycieczki.